اخلاق، صفحه 1

1. اخلاق

1. اخلاق اسلامی از نظر قرآن

1. بدی را با نیاخلاق، صفحه 1

1. اخلاقَةِ السَّیئَةَ[رعد/22].

ادْفَعْ بِالَّتِی هِی أَحْسَنُ السَّیئَةَ[مومنون/96].

2. اعراض از لغو و بیهودگی

قَدْ أَفْلَحَ الْمُومِنُونَ الَّذِینَ هُمْ فِی صَلاتِهِمْ خاشِعُونَ وَ الَّذِینَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ[مومنون/3-1].

3. تواضع و برخورد سالم با جاهلان

وَ عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذِینَ یمْشُونَ عَلَى الأَْرْضِ هَوْناً وَ إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاماً[فرقان/63].

4. برخورد کریمانه با اهل لغو

وَ إِذا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا کراماً[فرقان/72].

5. کظم غیض وعفو وبخشش

أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِینَ الَّذِینَ ینْفِقُونَ فِی السَّرّاءِ وَ الضَّرّاءِ وَ الْکاظِمِینَ الْغَیظَ وَ الْعافِینَ عَنِ النّاسِ وَ اللّهُ یحِبُّ الْمُحْسِنِینَ[آل عمران/134-133].

6. اعتدال در انفاق

وَ الَّذِینَ إِذا أَنْفَقُوا لَمْ یسْرِفُوا وَ لَمْ یقْتُرُوا وَ کانَ بَینَ ذلِک قَواماً[فرقان/67].

7. پاسخ بهتر به اظهار محبت دیگران

وَ إِذا حُییتُمْ بِتَحِیةٍ فَحَیوا بِأَحْسَنَ مِنْها[نساء/86].

8. عدل و احسان

إِنَّ اللّهَ یأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الإِْحْسانِ[نحل/90].

9. رعایت عدالت در سخن گفتن

وَ إِذا قُلْتُمْ فَاعْدِلُوا[انعام/152].

10. به نحو نیکو تر سخن گفتن

قُلْ لِعِبادِی یقُولُوا الَّتِی هِی أَحْسَنُ[اسراء/53].

11. رعایت امانت

وَ الَّذِینَ هُمْ لأَِماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ[مومنون/8].

12. تسلیم در برابر قضا و قدر الهی

وَ بَشِّرِ الصّابِرِینَ الَّذِینَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصِیبَةٌ قالُوا إِنّا لِلّهِ وَ إِنّا إِلَیهِ راجِعُونَ[بقره/156-155].

13. صداقت

وَ الَّذِی جاءَ بِالصِّدْقِ وَ صَدَّقَ بِهِ أُولئِک هُمُ الْمُتَّقُونَ[زمر/33].

یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللّهَ وَ کونُوا مَعَ الصّادِقِینَ[توبه/119].

14. اخلاص

وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ خَیرٍ فَلأَِنْفُسِکمْ وَ ما تُنْفِقُونَ إِلاَّ ابْتِغاءَ وَجْهِ اللّهِ[بقره/272].

15. حسن خلق

إِنَّک لَعَلى خُلُقٍ عَظِیمٍ[قلم/4].

16. ترجیح دیگران برخود

وَ یوثِرُونَ عَلى أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ کانَ بِهِمْ خَصاصَةٌ[حشر/9].

17. نرمی در گفتار

فَقُولا لَهُ قَوْلاً لَیناً[طه/44].

فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ کنْتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِک[آل عمران/159].

18. پای بندی به عهد